„Chojrak - tchórzliwy pies” - tak mogłaby nazywać się historia małego, puchatego kundelka, który został znaleziony na cmentarzu i przywieziony do schroniska. Później znalazł się w grupie Asy, gdzie dostał to przewrotne imię. Z Chojrakiem ciągle się poznajemy ale po pierwszych, wspólnych spacerach widzimy że jest wrażliwym pieskiem, który ma w sobie sporo lęków. Na początku nie był przekonany do naszego towarzystwa, chował się w budzie i bał się wyjść poza boks. Na szczęście szybko się to zmieniło:) Dzisiaj Chojrak na widok wolontariusza lub opiekuna radośnie merda zakręconym ogonkiem. Nasz podopieczny nauczył się czerpać przyjemność z ludzkiego dotyku i nieśmiało się o niego dopominać. Choć jeszcze nie czuje się w pełni komfortowo, gdy jest dotykany np. w okolicach ogona przy pielęgnacji. Chojrak prawdopodobnie nigdy nie miał prawdziwego domu, gdzie wychodził na spacery i był rozpieszczany przez swoją rodzinę. Pomimo tego, chodzenie na smyczy nie sprawia mu problemów, potrafi spokojnie spacerować i trzyma się blisko człowieka. A gdy tylko jest szansa na krótką przerwę na trawie, bez wahania wykorzystuje ją na przytulasy i mizianie za uchem. Chojrak jest młodziutkim psem, w którym widać dużą ciekawość świata i otwartość. Mały cały czas buduje swoją pewność siebie, w czym niewątpliwie pomogłaby mu obecność ukochanego człowieka. Chojrak wydaje się być pozytywnie nastawiony do innych przedstawicieli swojego gatunku. Na spacerach chętnie zatrzymuje się i obserwuje pieski przechodzące w oddali. Bliższe kontakty jeszcze go onieśmielają i maluch nie ma na tyle odwagi, by dobrze odnaleźć się w takich sytuacjach. Jednak spodziewamy się że odpowiednia socjalizacja może przynieść bardzo fajne efekty:) Na pełne zaufanie Chojraka trzeba będzie odrobinę zapracować ale widzimy w tym małym piesku ogromny potencjał, który nie może się marnować w schronisku. Gwarantujemy że nasz uroczy podopieczny szybko wkradnie się do każdego serca. A może to u Twojego boku będzie mu dane odkrywać wielki świat, a po wspólnych przygodach dzielić kanapę w domowym zaciszu?