Słysząc imię Etna, przed oczami zapewne staje Ci rozbrykany pies, w którym tkwią niespożyte pokłady energii i emocji. Próżno jednak szukać ich w nowej podopiecznej grupy szóstej, która na Paluch przybyła z ogromną niedowagą i dużą raną a boku, prawdopodobnie wynikiem poparzenia chemicznego lub termicznego. Szybko okazało się też, że była w ciąży. Obecnie dochodzi do siebie po zabiegu kastracji i powoli rozgląda się za własną rodziną. Suczka ma dopiero rok, a już zdążyła doświadczyć więcej bólu, niż powinna jakakolwiek istota. Jej ciałko jest jeszcze słabe – prawdopodobnie skutek długotrwałego niedożywienia. Porusza się powoli, a na widok wyciągniętej ręki potrafi się skulić. Mimo tego, w jej oczach jest coś, co mówi, że bardzo chce znów zaufać człowiekowi. Przy wolontariuszach jest cicha, łagodna i nie wykazuje agresji. Z chęcią też korzysta z garści pełnych smakowitych kąsków, które jej przynosimy. Na inne psy w schronisku na razie nie reaguje – woli trzymać się z daleka. Rana na jej boku powoli zarasta, a każdy dzień przynosi mały postęp – trochę pewniejszy krok, odrobinę dłuższe spojrzenie, radosne podskoki powitalne. Etna potrzebuje domu, w którym będzie mogła poczuć się bezpiecznie i odzyskać siły. Dom z bardzo małymi dziećmi może stanowić dla niej zbyt duże wyzwanie. Pod czarno-podpalanym, lekko kręconym futrem kryje się serce gorące jak lawa. I tylko czeka, by znów zalać świat miłością.