Karis ma takie ludzkie, głębokie spojrzenie, w którym kryje się cały ból istnienia tej biednej suni. Nie wiemy, co widziała, ale to zapewne jej dotychczasowe doświadczenia sprawiły, że stroni od ludzi, unika naszego wzroku i stara się udawać, że wcale jej tu nie ma… Karis całe dnie spędza w budzie - nie wystaje jak inne psy przy kratach, nie ciekawi jej schroniskowe życie. Tylko w cieniu czuje się bezpiecznie. Chyba że na wybiegu pojawi się jakiś sympatyczny psi kawaler, nienachalny i umiejętnie posługujący się psim językiem. Wówczas Karis nieco się prostuje, przypomina sobie cały psi savoir-vivre i niespiesznie podejmuje rozmowę. Stąd wnioskujemy, że w domu byłoby jej lepiej w towarzystwie psa - takiego, który byłby jej wsparciem i pomostem w porozumieniu z ludźmi i cywilizacją. Karis jest jednym z tych psów, dla których pobyt w schronisku jest dodatkowym czynnikiem stresogennym i adaptacja do tych warunków będzie długa, okupiona cierpieniem, traumą i wielomiesięcznym brakiem efektów. Pilnie szukamy dla niej spokojniejszej przestrzeni - domu za miastem, gdzie w przyjaznej atmosferze suczka mogłaby się otwierać we własnym tempie. Szukamy dla Karis ludzi, którzy kochają psy takie, jakie są, nie mają żadnych oczekiwań i są gotowi uratować życie bardzo potrzebującemu psu. Więcej dowiesz się tu: [facebook](https://www.facebook.com/grupabehawioralna) [instagram](https://www.instagram.com/zolte.boksy?igsh=MWEycXVqZHllYWowYw%3D%3D&utm_source=qr) [tiktok](https://www.tiktok.com/@zolteboksy?_t=8nkGjkuoZbl&_r=1) [youtube](https://youtube.com/@idazet?si=v4Na3cdc2pEeKKCg)