Czarna w białe łaty, czy biała w czarne? To nie jedyne pytanie, na które szukamy odpowiedzi w przypadku Łaci. Kto i jak ją skrzywdził, że teraz jest tak nieśmiała i wycofana? Skąd, mimo trudnej przeszłości, czerpie łagodność i ufność do człowieka? Łacia przyjechała do nas wyłapana interwencyjnie na jednej z warszawskich ulic. Podobno wcześniej mieszkała w budzie i nigdy nie wychodziła na spacer. Nic więc dziwnego, że po latach niezaspokojonych psich potrzeb, zdecydowała się wybrać na niego sama. Trudną przeszłość widać jak na dłoni na Paluchu. Suczka jest ostrożna, na spacery chodzi niespiesznie, wolno zapoznając się z okolicą. W relacjach z wolontariuszami jest sercem na łapie - łasi się, macha ogonem i chętnie przyjmuje pieszczoty. Odrobina delikatności w relacjach z suczką i Łacia z miejsca okazuje się być wierną i kochaną towarzyszką. Daleko od schroniska Łacia wycisza się i uspokaja, na akcjach Adoptuj Warszawiaka dzielnie spacerowała wypatrując swojego nowego człowieka. Grzecznie podróżuje też komunikacją miejską. To spokojna sunia, której do szczęścia brakuje już tylko własnego, takiego już na zawsze domu. Zapraszamy do poznania suczki i miłości, którą okazuje człowiekowi. Taka sobie mała, niepozorna Łatka. Idealny plaster na Twoje serce!