Kruszynka. Tak jednym słowem opisać można ważącą niecałe 6 kg Basię. Dzielna mamusia przyjechała na Paluch ze swoimi dziećmi. Większości szczeniaków udało się już znaleźć nowe domy. Basia jednak nadal czeka. Niech Was nie zwiodą jej gabaryty. Choć delikatna i wystraszona nową sytuacją, w której się znalazła, z każdym nowym dniem pokazuje nam więcej swojej ciekawskiej natury. Już nie boi się chodzić na smyczy, już wychodzi przed kraty, aby zaprezentować się gościom schroniska. W oswojeniu się z tym miejscem pomaga także towarzyszce niedoli - Helence, z którą dzieli boks na rejonie czwartym. Wolontariuszom chętnie rozdaje całusy, korzystając z ciepła ich ramion i kolan. Łagodność i kruchość Basi zjednuje jej sympatię wszystkich, którzy choć raz głaskali naszą podopieczną. Basia to jednak nie pies do torebki. Najlepiej będzie czuła się u boku spokojnej rodziny, która poza otoczeniem jej opieką, dobrze rozumie, że pies to nie zabawka. Pies to zwierzę, które ma swoje potrzeby i wymagania. W przypadku Basi to również nieznana, zapewne niełatwa przeszłość. Nie wiemy jakie piętno odcisnęła na jej psychice, ale wiemy, że pokochasz tę sunię, jak Wołodyjowski kochał swoją Baśkę. Może jest drobna, krucha i delikatna, ale podobnie do wspomnianej bohaterki Sienkiewicza, nosi w sobie dumę i odrobinę szaleństwa. I tak jak Baśka jeszcze nie raz nas zaskoczy.