Po co ludzie biorą psy ze schroniska ? Okazuje się, że niektórzy wciąż po to, żeby na starość oddać je z powrotem, jak zepsutą zabawkę. Taki los spotkał Brusa, kolejną ofiarę pseudo opieki, braku odpowiedzialności i bezmyślności. Adoptowany jako szczenię, wrócił tu po 12 latach wychudzony i zaniedbany. Trudno uwierzyć, że przyjechał prosto z "domu". Dla nas Brus jest cudeńkiem, pięknym, łagodnym olbrzymem. Ma tu zapewnioną miłość i opiekę swoich wolontariuszy i opiekunek, ale to nie to samo co przynależność do własnego, domowego stada, tak ważna dla każdego psa. Psiak był początkowo bardzo zagubiony. Nie wiedział gdzie się znalazł, co tu robi i kiedy ktoś po niego przyjdzie. Teraz już stara się odnaleźć w nowych okolicznościach. Zachwyca swoim pogodnym usposobieniem, wdziękiem i spokojem. Chętnie chodzi na spacery, przytula się i uśmiecha do ludzi, poznaje okolice schroniska, w boksie sporo śpi. Na inne psy w ogóle nie zwraca uwagi. Brus ma kłopoty ze wzrokiem (trochę niedowidzi) oraz dysplazję stawów i zwyrodnienia. Przyjmuje leki na tarczycę i suplementy na stawy. Od nowa czeka na odmianę swojego losu... Ludzie kochajcie staruszki.