Urodą przyciąga chyba każde spojrzenie na spacerach. Połączenie liska, pieska i.... elfa :-) Muszka to sunia o niezwykłej urodzie i wyjątkowym usposobieniu. Nie wiemy jak duża sunia z niej wyrośnie. To jeszcze psie dziecko, które obawia się nowych sytuacji i nowych osób. Jej strategia początkowa to oszczekanie „nieznajomego obiektu” - robi to z lęku i chęci oddalenia od siebie czegoś, czego się obawia. Kiedy kogoś zna, cieszy się na spotkanie z nim, radośnie skacząc i zabiegając o uwagę. Ładnie znosi zakładanie szelek i stara się w tym czasie współpracować z człowiekiem, pomimo ogromnej radości z wyjścia na spacer :-) Muszka na smyczy chodzi poprawnie, czasem zdarza jej się pociągnąć, ale z pewnością jest to coś, co da się z nią wypracować, na ten moment interesuje ją wszystko i wszyscy. Muszka na spacerach jest uważna, zainteresowana otoczeniem, zapachami i człowiekiem. Bardzo lubi smaczki, oraz kontakt i czułości ze znajomą i delikatną osobą (chociaż sama nie zawsze jest delikatna ;-)). Muszka lubi psy, choć potrafi też stanowczo pokazać, że nie podoba jej się zachowanie drugiego psa i czasem bywa w tym zbyt impulsywna. Swoje niezadowolenie szczególnie potrafi pokazać np. przy rozdawaniu smaczków, niechętnie dzieli się ze swoimi towarzyszami. Z pewnością jest to obszar do pracy z Muszką, przyszła rodzina powinna wiedzieć, jak mądrze nauczyć psiaka poprawnej komunikacji i relacji z innymi czworonogami tak, aby były przyjemne zarówno dla Muszki jak i innych psów. Muszka bywa zazdrosna o uwagę człowieka, więc powinna mieć świadomie i umiejętnie wyznaczane granice w kontaktach. Wiele rzeczy jest dla niej nowych, ale sunia otwarta jest na przekraczanie swoich granic i z człowiekiem u boku łatwiej jest jej pokonywać lęki. Z racji na jej wiek wymaga świadomego wprowadzenia w ludzki i w psi świat, na ten moment to beztroski dzieciak, który jeszcze niewiele wie o świecie. Muszka przyjechała do schroniska jako 6-miesięczny maluch. Nie wiemy, jak zachowuje się w warunkach domowych, czy była uczona czystości. Suni nie wyrosły jeszcze wszystkie ząbki, więc trzeba się liczyć z tym, że adopcja Muszki to adopcja szczeniaka, którego trzeba przygotować do życia i nauczyć psich manier psa domowego, że może coś zniszczyć czy spsocić, ucząc się reguł życia przy człowieku. Szukamy dla niej domu świadomego, mającego czas na pracę z psem i widzącego wartość w takiej pracy, spokojnego i przewidywalnego, w którym często nie bywają goście, dużo się nie dzieje; kogoś, kto już młodziutkiej Muszki nie zawiedzie, kto pokocha, zatroszczy się o nią i z cierpliwością i wyrozumiałością da jej pobyć jeszcze psim dzieckiem. Wydaje nam się, że po wcześniejszym zapoznaniu/zapoznaniach Muszka mogłaby zamieszkać ze stabilnym, dorosłym psem, który byłby dla niej wsparciem w nauce psiego savoir-vivre. Muszki nie polecamy do domu z dziećmi.