Na widok człowieka wchodzącego do boksu, Matylda od razu pcha się na kolana, przytula i bez problemu pozwala założyć sobie szelki. Natomiast na spacerach pokazuje nam, że drzemie w niej baardzo dużo szczenięcej energii, chce biegać, bawić się z psami swoich rozmiarów, pędzić przed siebie na spacerze, węszyć tu i tam - w skrócie: wszędzie jej pełno ;) Nie znamy przeszłości Matyldy, ale życie w mieście raczej jest jej obce. Sunia potrafi obszczekać obcych ludzi, samochody, rowery, nawet głośniejszy szelest w krzakach potrafi wywołać silne emocje. Być może wynika to z młodego wieku i nieznajomości tych bodźców, stresu schroniskowego - tego nie wiemy, ale jedno jest pewne - przyszły opiekun będzie musiał przepracować te zachowania. Schroniskowy gwar nie sprzyja spokojnej nauce, dlatego Matylda powinna szybko znaleźć odpowiedzialnych opiekunów nastawionych na pracę z młodym, aktywnym psem. Na ten moment dla Matyldy szukamy domu w spokojnej okolicy, w której sunia będzie mogła się wyciszyć i stopniowo poznawać świat u boku swojego opiekuna :)