Patrząc na Endera trudno uwierzyć, że to ten sam pies, który jeszcze kilka miesięcy temu bał się własnego cienia i na każdym kroku niemal przepraszał, że żyje. Nie znamy jego historii sprzed schroniska, możemy się tylko domyślać, że do tej pory świat nie był dla Endiego łaskawy. Dopiero na paluchu nasz podopieczny nauczył się chodzić na smyczy i zrozumiał, że kontakt z człowiekiem nie musi być czymś strasznym. Obecnie Ender, zwany również pieszczotliwe Andrzejkiem, powoli rozkwita. Coraz szybciej nawiązuje relacje z ludźmi, chętnie przychodzi na smaczki i mizianie. Bardzo polubił spacery, choć wciąż preferuje spokojniejsze okolice a ulica i samochody wyraźnie go stresują. Ostatnio przeniósł się do domu tymczasowego na warszawskim Muranowie i doskonali swoje miejskie umiejętności. Dzięki temu wiemy, że bardzo dobrze odnajduje się w mieszkaniu. Nie brudzi, grzecznie zostaje sam, powoli ośmiela się i zaczyna wchodzić np na kanapę ;) Dodatkowo nasz podopieczny zamieszkał z kotami i wiemy już, że potrafi się z nimi dogadać. Bardzo lubi też towarzystwo innych psiaków. Endi szuka domu nie w samym centrum ale w spokojniejszych okolicach miejskich powinien się odnaleźć. Jego nowy opiekun powinien natomiast być cierpliwy i wspierający oraz nastawiony na pracę nad straszkami naszego chłopaka. Dodatkowym atutem byłaby na pewno obecność kulturalnego psiego rezydenta, którego nasz podopieczny mógłby naśladować po adopcji ale nie jest to wymagane.