Lilu jest z nami od niedawna i jeszcze się poznajemy z sunieczką. Przyjechała z wyciągniętymi sutkami, zaraz potem pojawiła się cieczka. To delikatna, subtelna i bardzo rozczulająca sunia, przerażona miejscem, w którym się znalazła. Jest cichutka jak myszka, zachowuje się, jakby chciała zniknąć, jeszcze niedawno w kontakcie z nami trzęsła się ze strachu. Boi się gwałtownych ruchów i niespodziewanego kontaktu – zapobiegawczo piszczy, choć nawet nie jest dotykana. Lilu jest bardzo grzeczną suczką, szeleczki zakłada w sekundę, stoi i czeka cierpliwie. Ładnie reaguje na przywołanie. Na spacerze plącze się pod nogami, zakrada się bezszelestnie, by być blisko człowieka, a gdy się przy niej kucnie, od razu pakuje się na kolana i mocno wtula. Jest w swoim lęku bardzo krucha i bezbronna, aż serce boli. Jej relacje z psami są skomplikowane, bo w swoim strachu Lilu obawia się obcych psów, niepewnie je obserwuje, unikając bezpośredniego kontaktu. Do boksu Lilu dołączył ostatnio roczny samiec, którego Lilu zaakceptowała, wcześniej mieszkała z młodziutką sunią i było ok, więc wydaje się, że Lilu potrafi budować poprawne relacje z psiakami, natomiast, jeśli miałaby zamieszkać z innym psem, wymagałoby to wcześniejszego zapoznania. Dla Lilu szukamy spokojnego, uważnego, cierpliwego domu, przygotowanego na pracę z psem lękliwym, widzącego wartość w takiej pracy i nie oczekującego natychmiastowego efektu. Lilu potrzebuje czasu, by w swoim tempie zaufać człowiekowi, oswoić się z dotykiem, z nowymi sytuacjami. Nie polecamy jej ludziom zabieganym, mającym małe doświadczenie z psami, do domu głośnego, w którym dużo się dzieje, zamierzającego często podróżować z psem czy zabierać go do pracy, knajp, w którym często są goście, są dzieci. Opis będzie aktualizowany.