Morela to wspaniała, miła i delikatna sunia, która bardzo źle znosi pobyt w schronisku. Gdy wolontariusze przechodzą obok jej boksu, Morelka podchodzi jak najbliżej, prosi o chwilę uwagi i radośnie merda ogonkiem, ale gdy zostawiamy ją, widzimy smutek w jej pięknych oczach i rzuca błagalne spojrzenie o chociaż kilka wspólnych minutek więcej... Sunia jest bardzo spokojna i opanowana, jednak na spacerach z niejednym przyjaznym psem lubi się bawić i szaleć jak młodziutki szczeniak. Dla Moreli to bez różnicy czy spotka się z psem większym, mniejszym, młodszym, czy też starszym od siebie - uwielbia każdego i szybko potrafi ocenić, czy drugi czworonóg ma pozytywne zamiary i chce się pobawić, czy może chce powędrować razem na długi, spokojny spacerek. Morela, jak przystało na wychowaną damę, potrafi dobrze zająć się swoim psim kompanem, dostosowuje tempo spaceru, intensywność szaleństw. Po prostu psia komunikacja i savoir-vivre ma opanowany do perfekcji! Podejrzewamy, że o Morelę nie dbano zbyt dobrze, o czym mógł świadczyć stan jej sierści i skóry po przyjeździe do schroniska. Morela trafiła do nas z guzem na listwie mlecznej - jest już po zabiegu, wszystko ładnie się zagoiło, a sunia czuje się fantastycznie. W schronisku miała wykonane podstawowe badania (krew, mocz, USG) i sunia jest w dobrej kondycji zdrowotnej. Ze względu na wrażliwy układ pokarmowy przyjmuje delikatniejszą karmę, dzięki której jej żołądek czuje się znakomicie :) Niestety schronisko przytłacza i stresuje Morelkę - OD PRZYJAZDU DO SCHRONISKA SCHUDŁA AŻ 6 KG!!! Po konsultacjach z weterynarzami i behawiorystami zdecydowaliśmy się przenieść sunię do spokojniejszego miejsca w schronisku, w którym nie będzie tak zestresowana. Jesteśmy jednak świadomi, że większość osób nie zagląda do ostatnich, najcichszych alejek schroniska, myśląc, że nikogo tam nie ma...A Morela cały czas wypatruje swojego człowieka, czas mija i sunia nie będzie się robiła coraz młodsza :( Dla tak wspaniałego psa szukamy równie fantastycznego domu, który otoczy Morelkę dobrą opieką, domowym ciepłem, zapewni stabilizację i poczucie bezpieczeństwa. Istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że sunia mogłaby zamieszkać z drugim, przyjacielskim psem, a nawet większym stadem :)