Portek.. takie ma imię z domu, bo trafił do nas właśnie wprost z domu. Jego Pan umarł a nim nie miał się kto zająć. Historia jakich u nas na Geriatrii sporo, po śmierci właściciela psiaki trafiają do nas. Portek na początku był tak wystraszony, warczał i kłapał zębami, nie chciał dotyku. Potrzebował trochę czasu, żeby się oswoić i już jest znacznie spokojniejszy. Daje się głaskać i zaczyna cieszyć się na widok znanych osób. Trzeba dać mu czas, bo przecież przez 12 lat miał swój dom i człowieka, więc wszystkim obcym nie ufa tak od razu. Bardzo lubi spacerować i ładnie chodzi na smyczy. Nie obszczekuje psów, ale go ciekawią i z zainteresowaniem się przygląda. Nie lubi siedzieć zamknięty w boksie, piszczy i szczeka. Czy ktoś podaruje Portkowi nowy dom, poświęci mu czas na zbudowanie relacji i więzi. Portek prosi o nowy dom.