Spoko to bardzo delikatny, nieduży piesek, przyjazny dla ludzi i suczek. Jest natomiast strachliwy i łatwo się stresuje. Widać, że sprawia mu dyskomfort ubieranie się na spacer (szelki, ew. ubranko w zimne dni), nie gryzie, ale stara się wówczas odstraszyć człowieka delikatnym łapaniem za ręce. Na spacer idzie chętnie. Z początku nie umiał chodzić na smyczy, teraz nie stanowi to problemu, Spoko spaceruje dziarsko i ochoczo. Niestety wiele rzeczy go przeraża - ruch uliczny (rzuca się na przejeżdżające szybko auta), obce psy (te intensywnie obszczekuje i się do nich wyrywa), nagłe hałasy. Kiedy odejdziemy z nim dalej od schroniskowego zgiełku i odgłosów ulicy, potrafi się pięknie zrelaksować i nawet pokazuje wówczas brzuszek do drapania :) Kocha zabawy w liściach i w śniegu. Przez dłuższy czas mieszkał w boksie z suczką i dobrze się dogadywali, jest więc szansa, że Spoko dogada się z miłą sunią rezydentką. Na pewno jest to psiak, przy którym należy się nastawić na pracę po adopcji (przyda się pomoc behawiorysty). Widać, że na wcześniejszych etapach jego życia nikt nie zadbał o prawidłowe zapoznanie go ze światem i teraz nowy opiekun te braki będzie musiał nadrabiać. Spoko nie nadaje się do życia w miejskim zgiełku, szuka zatem domu w spokojnej okolicy. Ze względu na jego delikatny charakter musi to być dom bez małych dzieci, a jego opiekunowie muszą mieć wiedzę o opiece nad psami - nie nadaje się zatem na pierwszego w życiu psa. Ze względu na swoje lękowe usposobienie i skłonność do reagowania strachem na nowe sytuacje i osoby, adopcja Spoko wymaga minimum 3 spacerów przedadopcyjnych z jego wolontariuszami oraz dodatkowo wizyty zapoznawczej w przyszłym domu. Przed adopcją Spoko musi poznać i zaakceptować wszystkich domowników.