Maleńka, delikatna Finka jest bardzo przestraszona schroniskiem. Takie maleństwo chciałoby się szybciutko przytulić i natychmiast zabrać do domu... Ale zaraz! To nie takie proste... Finka nie chce "na rączki", nie chce głaskania, nie chce smakołyków, spacerów ani przyjaciół pośród ludzi. Podejrzewamy, że sunia potrzebuje zdecydowanie więcej czasu, by zaufać komukolwiek, chyba że tym kimś jest inny pies! Bo w psim towarzystwie Fineczka się otwiera i pokazuje swoją prawdziwą naturę - małej rozbójniczki, radosnej, młodziutkiej suni, która pięknie bawi się na wybiegu z psami bez względu na ich płeć, gabaryty i temperament. Schronisko to wyjątkowo niefortunne miejsce dla takiej drobinki jak Finka. Rozważając jej adopcję trzeba mieć na względzie, że suczka potrzebuje szczególnych warunków, wzmożonej uwagi ze strony opiekuna oraz dużo czasu na adaptację do nowej sytuacji. Finka nie potrafi chodzić na smyczy, a zamknięte przestrzenie czy np. schody mogą być dla niej nowością. Finka potrzebuje zatem domu z dobrze zabezpieczonym ogródkiem, gdzie mogłaby w bezpiecznych warunkach domowych zdobywać zaufanie do opiekunów i ćwiczyć chodzenie na smyczy. Potrzebuje osoby, która ma doświadczenie w opiece nad psami, potrafi odczytywać sygnały wysyłane przez psy, rozumie, że w sytuacjach stresowych pies potrafi się bronić, i ma czas oraz cierpliwość, by zaprzyjaźniać się z Finką w jej tempie. Sunia nie powinna zamieszkać w domu z małymi dziećmi, za to bardzo potrzebuje wsparcia drugiego psa.