Kiedy poznaliśmy Ptysia był kruszynką bojącą się własnego cienia. Nie wiemy co spotkało go wcześniej. Możemy się tylko domyślać. Ptyś nie chciał wychodzić z boksu bo wszystko było straszne. Ale pozwoliliśmy mu oswoić się z nowym miejscem w jego, ptysiowym, tempie. Początkowe króciutkie spacery przerywane były paniczną chęcią ucieczki przy najlżejszym hałasie. Jednocześnie Ptyś tak bardzo lgnął do człowieka, tak bardzo chciał się schować w jego cieniu. W chwilach spokoju rozdawał buziaki i buszował po kieszeniach za parówkami. Były to bardzo krótkie chwile. A jaki jest Ptyś teraz, kiedy przekonał się, że świat ma mu do zaoferowania coś więcej niż strach, ból i samotność? Zamienił się w radosnego mikro psiaka, który wesoło wita wolontariuszy. Na spacerach coraz śmielej eksploruje otoczenie. Często zaczyna wyrażać własne zdanie. Boi się jeszcze wielu rzeczy, ale stopniowo pokonuje własne lęki. Jest posiadaczem cudownego uśmiechu, który topi wszystkie serca. Nie zmieniło się tylko jego zamiłowanie do smakołyków 😉. A o poprzednim życiu przypomina mu tylko łapka (efekt źle zrośniętego złamania), która przy złej pogodzie sprawia mu ból. Łapkę będziemy konsultować i postaramy się temu zaradzić. Ale najlepiej byłoby to zrobić w domu. Jego, ptysiowym, domu. A wiele mu nie potrzeba. Jedynie stabilnego i spokojnego opiekuna, który pozwoli Ptysiowi pokonać drzemiące w nim jeszcze strachy. I cichej okolicy. A Ptyś odwzajemni się ogromem miłości, masą buziaków i radością przepełniającą tego małego psiaka. Dla Ptysia rekomendujemy dom bez małych dzieci. Adopcja możliwa po minimum 3 spacerach zapoznawczych.