Edzia przyjechała do nas z Radys i niestety jest jednym z tych psów, na których to miejsce odcisnęło piętno. Kiedy ją pierwszy raz zobaczyliśmy na wybiegu, nie sposób było ukryć łez. Edzia panicznie boi się człowieka. Chodzi przygięta do ziemi, szukając miejsca, gdzie mogłaby się schować przed naszym spojrzeniem, naszą obecnością. A jednocześnie wiemy, że Edzia nie jest psem dzikim. Ta suczka na pewno miała kiedyś dom. Reaguje na cmokanie, na gwizdanie, jest łagodna, można ją głaskać, wziąć na ręce, choć jest przy tym bardzo wystraszona. Na szczęście Edzia najprawdopodobniej lubi inne psy. U nas zaprzyjaźniła się z kolegą Selerem i przy nim od razu poczuła się pewniej. Jesteśmy pewni, że w spokojnym, cichym domu z ogródkiem gdzie będzie miała przestrzeń i czas, Edzia przypomni sobie jakie dobre może być psie życie. Bardzo prosimy o dom dla Edzi.