Adaś, ciągle jeszcze młody pies, przyjechał niedawno ze schroniska w Radysach. Trochę posmutniał kiedy ponownie znalazł się za kratami, ale nie stracił radości życia. Cichutko siedzi w boksie i wypatruje człowieka, lubi ludzi i ma do nich zaufanie. Przypinanie smyczy oznacza spacer i wtedy następuje niepohamowany wybuch radości. Adaś uwielbia spacery, szybko biegnie do przodu, czasem kręci się dookoła opiekuna, bo jeszcze nie do końca opanował chodzenie na smyczy, ale się stara. Wszystko go ciekawi, wszystko trzeba obwąchać, i drzewa, i krzaki, i ludzi i psy, z którymi może dałoby się pobawić. Nie chcą się bawić to nie, tyle jest innych ciekawych rzeczy. Nic nie jest w stanie zmącić jego dobrego humoru, mordka mu się śmieje, a ogonek merda. Smutnieje kiedy zamyka się krata boksu, ale cięgle czeka na tego jedynego człowieka, który go stąd zabierze. Adaś potrzebuje aktywnego domu, w którym będzie miał codziennie dużo ruchu. Można z nim chodzić, można biegać, można się bawić, tylko trzeba go tego wszystkiego nauczyć.