Czarne futerko i smutne zielone oczy. Pełne żalu, zrezygnowania, momentami lęku i obawy. O to, co jeszcze ją spotka. Podczas 10-letniego życia zapewne widziała i przeżyła wiele. Może dlatego, choć jest niesamowicie łagodna, nie okazuje nadmiernego entuzjazmu podczas dotyku czy obecności człowieka. Przyjmuje głaskanie, wpatrując się smutno, nie pokazując emocji. Jest bardzo spokojna, trzyma lekką rezerwę i momentami kuli się speszona. Obecność człowieka jest jej znana, ale być może ludzie zawiedli ją tak bardzo, że Nawojka potrzebuje nieco więcej czasu, by zaufać i się otworzyć. Musi tylko dostać taką szansę. A może to koci szpital i ból tak przygnębia kicię - trafiła do nas zaniedbana i nabiera sił, aby rozpocząć nowe życie. Czy ktoś pokaże Nawojce jego jasną, dobrą stronę? Więcej informacji: wolontariuszka Weronika 509 166 292 Sugerujemy zapoznanie się z kwestionariuszem przedadopcyjnym i przyjazd do schroniska z już wypełnioną ankietą: http://www.napaluchu.waw.pl/materialy_do_pobrania/MTYwODMxMTAyOTIw Uwaga: Decydując się na adopcję kota lub rozważając ją, koniecznie weź ze sobą do schroniska transporter lub torbę transportową do przewozu kotów. Skąd: Warszawa, ul. Nowosielecka (Śródmieście)