Nie pamiętam jak się tu znalazłam, ale cieszyłam się bo przyszedł człowiek i zabrał mnie do domu. Byłam wtedy młoda i chyba się podobałam. Myślałam, że to na zawsze, starałam się... Jednak życie bywa przewrotne a szczęście czasem bywa ulotne i nie trwa wiecznie. Trafiłam w inne miejsce, początkowo się bałam ale jakoś przywykłam. Mój pan chyba kochał mnie i dbał na tyle na ile potrafił. Jednak szczęście nie trwa wiecznie, przyszedł czas, że przyszło się pożegnać. Mój pan zmarł :( Nie do końca wiedziałam co to znaczy jak zabierali mnie z domu, ale teraz już wiem. Znów jestem tu, sama, bezdomna, jak mówią wolontariusze. Znów się boję i nie wiem co mnie czeka, ale staram się trzymać. Jeszcze niepewnie, poznaję co to znaczy schronisko. Tu jest dużo psów takich jak ja. Czy mam jeszcze szansę, czy ktoś mnie pokocha? Nie umiem najlepiej zadbać o siebie. Jestem delikatna i nieśmiała, ale kocham całym sercem. Zechcesz zabrać mnie na spacer? Do domu? Tina Zadzwoń Magda 609 266 951; Dorota 509 664 983 Skąd: Warszawa, Centralna (Włochy)