Smoliście czarny Mornel fatalnie słabo znosił pobyt w Schronisku, szczególnie początkowo. Bał się tak bardzo, że wolał syknąć, niż dać się do siebie zbliżyć i pogłaskać. Ten brak zaufania do człowieka odejdzie w niepamięć, ale Mornel potrzebuje szansy na pokazanie, jaki jest naprawdę. Serce się kraje kiedy patrzy się w jego przerażone oczy, ale nie da się ukryć, że ta kupka strachu jest także pięknym, błyszczącym i dorodnym Kocurkiem J Choć teraz już trochę oswoił się z nową sytuacją i wystawia główkę do głasków, to niestety dopadła go infekcja (katar koci), którą najchętniej zwalczałby w domowych pieleszach. W domu, zanim otworzy się całkiem na pieszczoty, chętnie da się przekupić jakimś mięsnym smakołykiem ;) Niedługo potem z pewnością doceni wszelkie domowe udogodnienia i… obecność człowieka! Więcej informacji: wolontariuszka Kasia 606 499 566. Sugerujemy zapoznanie się z kwestionariuszem przedadopcyjnym i przyjazd do schroniska z już wypełnioną ankietą: http://www.napaluchu.waw.pl/files/editor/ankieta_przedadopcyjna_koty(1).pdf Uwaga: Decydując się na adopcję kota lub rozważając ją, koniecznie weź ze sobą do schroniska transporter lub torbę transportową do przewozu kotów. Skąd: Warszawa, Kościeliska