Arczi to pies bardzo inteligentny. Łatwo uczy się komend, znakomicie reaguje na polecenia, fantastycznie współpracuje. Sam ton głosu opiekuna potrafi naprowadzić go na właściwą reakcję. Gdy wchodzi w gęste krzaki, gdzie smycz może zaplątać się w gałęzie, wystarczy że powiemy spokojnie – “Nie idź tam” – a on natychmiast zawraca, jakby rozumiał ludzką mowę. Gdy grzebie w porzuconej plastikowej torbie – Mówimy ZOSTAW! A on natychmiast porzuca torbę i przybiega do nas po nagrodę za doskonałe wykonanie komendy. Arczi lubi bawić się w aportowanie, przynosi piłkę pod same nogi i siada grzecznie czekając na nagrodę. Nauczyliśmy go kagańca, potrafimy go wyczesać, możemy mu zmienić obrożę, założyć szelki, akceptuje dotyk i głaskanie i coraz bardziej mu się to podoba. Uwielbia wodę, kałuże, korzysta z kąpieli niezależnie od temperatury czy pogody. Arczi potrzebuje dużo ruchu, uwielbia też spacery ale lubi także leżeć na ziemi gryząc zapamiętale piłeczkę. Arczi, gdy tylko przyszedł do schroniska, często potrafił w trudnej dla siebie sytuacji reagować agresją. Obecnie bardzo się uspokoił i wyciszył. Często przychodzi po głaskanie i lubi kłaść się tuż przy nogach swoich ulubionych wolontariuszy. Jednak wciąż pamiętamy jak potrafił reagować wcześniej. Nie ukrywamy, że Arczi nie jest najłatwiejszym z psów do adopcji z naszego schroniska. Jednak postępy, jakie poczynił ten pies, zwłaszcza w ostatnim czasie, przekonują nas, że Arczi niewątpliwie zasługuje na normalny dom i swoich ludzi. Zasługuje na to, by nie umierać w schroniskowym boksie, za kratami. Osoba zainteresowana adopcją Arcziego powinna mieć doświadczenie i wyczucie w postępowaniu z trudnymi psami. Powinna umieć czytać komunikaty wysyłane przez psa. Ważne także, aby zbudowała relację z Arczim, co może znacząco wydłużyć proces adopcji. Pies podlegać będzie indywidualnej procedurze adopcyjnej z udziałem behawiorysty. Arczi nie nadaje się do mieszkania, ani warunków bez możliwości odizolowania psa od domowników - reagując gwałtownie na przypadkowy dotyk albo broniąc zasobów mógłby stanowić zagrożenie. Preferowany jest dom z ogrodem i kojcem, gdzie pies mógłby bezpiecznie przebywać i w miarę procesu budowania relacji z domownikami mógłby być zapraszany do większego kontaktu i wizyt w domu. Pies wymaga spacerów i konieczne jest zapewnienie mu codziennie przynajmniej jednego spaceru, a nie wyłącznie przebywania w ogrodzie. Pies potrzebuje także kontaktu z ludźmi, nie może żyć w izolacji, ponieważ widać, że obecność znanych osób sprawia mu radość. Bardzo istotnym warunkiem adopcji jest możliwość zapewnienia psu odpowiedniej opieki weterynaryjnej, czyli dostępności weterynarza z doświadczeniem w postępowaniu z problemowymi psami, z możliwością przyjazdu do domu. Konieczna jest także stała współpraca z behawiorystą.