Jeśli adoptowałeś ze schroniska psie maleństwo, pamiętaj, że taki psiak nie jest w stanie kontrolować swojego pęcherza tak, jak robią to dorosłe psy, więc konieczne będzie wychodzenie z nim na spacery nawet co 1 lub 2 godziny. Z taką właśnie częstotliwością najczęściej załatwiają się psiaki do 4-5 miesiąca życia. Z czasem, stopniowo, należy zmniejszać częstotliwość wychodzenia z psem na spacery, pamiętając jednak, że to, jak szybko szczeniak nauczy się załatwiania się wyłącznie na zewnątrz jest sprawą indywidualną – u jednych jest to 5 miesiąc życia, u innych 8, a czasem dzieje się to jeszcze później.
Zawsze pamiętaj, że ze szczeniakiem trzeba wychodzić po jego przebudzeniu się, po posiłku oraz po zabawie. To są naczelne zasady i trzeba ich bezwzględnie przestrzegać, jeśli chce się uniknąć przykrej niespodzianki. Warto też (w przypadku starszych szczeniaków) ostatni posiłek podawać nie później niż o 18:00 – tak, aby późnym wieczorem psiak wyszedł na spacer i załatwił się, dzięki temu z większym prawdopodobieństwem będzie w stanie wytrzymać bez siusiania całą noc.
Pamiętaj też, aby za każde załatwienie się na zewnątrz, zawsze chwalić i nagradzać psa (od razu), aby utrwalić w nim skojarzenie, że takie zachowanie jest przez ciebie aprobowane. Czasami jednak, jeśli do tej pory piesek załatwiał się w domu np. na podkłady, będzie wstrzymywał się z załatwianiem się do powrotu do domu, aby załatwić się właśnie tam. Nie dziw się temu, przecież jeszcze niedawno włożyłeś dużo wysiłku, aby nauczyć psa załatwianie się na podkłady. Skąd pies ma nagle zrozumieć, że zachowanie, którego do tej pory od niego oczekiwałeś, teraz nie jest już pożądane? Jeśli tak właśnie się dzieje, najlepiej udać się z pieskiem na bardzo długi spacer (nawet kilkugodzinny). Wtedy piesek będzie się musiał w końcu załatwić na zewnątrz, bo zwyczajnie nie będzie w stanie wytrzymać do powrotu do domu. Gdy psiak się w końcu załatwi, oczywiście pochwal go i nagródź.
Z kolei, gdy zauważysz w domu, że piesek zaczyna się kręcić i popiskiwać, jak najszybciej weź go na ręce i wynieś na dwór, aby przerwać mu zamiar załatwienia się i aby dokończył on załatwiać się na zewnątrz. Tę samą technikę można stosować przy dorosłych psach małych rozmiarów (o ile one również mają problem z zachowaniem czystości w domu). Przy psach większych rozmiarów (których nie da się wziąć na ręce), psiaka można lekko pociągać za obróżkę, aby wytrącić go z zamiaru / rozpoczętej czynności załatwiania się.
Zupełnie inną kwestią jest posikiwanie przez szczeniaka przy nadmiernej ekscytacji. Tutaj podłoże zachowania jest inne – są to po prostu silne emocje i brak umiejętności ich kontroli przez pieska. U większości szczeniaków takie zachowanie mija samoistnie z czasem. Jeśli tak się jednak nie dzieje, warto po prostu unikać sytuacji wywołujących tak silne emocje. Pies z emocji posikuje często, gdy np. wracasz do domu lub pochylasz się nad nim. W tej sytuacji, postaraj się nie witać się z psem intensywnie po powrocie do domu, tylko poczekaj, aż się uspokoi. Ponadto nie nachylaj się nad nim, tylko ukucnij i dopiero zawołaj do siebie psa, a gdy go głaszczesz, rób to powolnymi, spokojnymi ruchami, zamiast „tarmoszenia”, które tylko podniesie poziom emocji u psa.
Opracowane przez behawiorystkę Małgorzatę Nowacką