EDIT: Armin z każdym dniem coraz gorzej znosi schronisko, coraz mniej chętnie chodzi na spacery, jest smutny i przygaszony. Dlatego bardzo zależy nam, aby jak najszybciej znalazł swój wymarzony kąt, a nie marnował się (w pełnym tego słowa znaczeniu) w schroniskowym boksie.... Armin jest psiakiem po przejściach. Nie mógł wcześniej polegać na człowieku, człowiek go wielokrotnie zawiódł. Z tego względu potrzebuje konsekwentnego opiekuna, kogoś, kto wyznaczy granice, wyciszy w momencie zbytniej ekscytacji czy to przy podgryzaniu smyczy czy też przy uporczywym skakaniu przed wyjściem na spacer. Armin jest psem bardzo inteligentnym, szybko się uczy. Pięknie idzie przy nodze na luźnej smyczy, szybko uczy się komend. Idealnie zachowuje się w mieście, w środkach transportu i spacerując po ulicy czy w parku. Nie reaguje negatywnie na zgiełk miasta. Uwielbia podróżować autem, bezproblemowo do niego wskakuje i najchętniej grzecznie się kładzie lub idzie sobie spać w czasie podróży. Różnie reaguje na inne psy, nie jest agresywny, najczęściej staje i się przygląda, ale przy bliższym zapoznaniu pojawia się warczenie lub próba sił. Woli omijać psy niż wchodzić w interakcje. Jest raczej indywidualistą, bardzo wpatrzony w człowieka i na nim skupiony w czasie całego spaceru. Nie potrzebne więc są mu do towarzystwa inne psy, dla niego liczy się kompan obok, który rzuci zabawkę, zabierze w ciekawe miejsce, z którym poćwiczy ciekawe komendy, ale też w spokoju posiedzi na trawie. Na akcjach Adoptuj Warszawiaka dał się też poznać jako pies bardzo otwarty na ludzi, a nawet małych ludzi. Jednak nie jest to pies "miziak" i rodzinny przytulak. Armin chciałby relacji z uwzględnieniem jego granic i stopniowego budowania zaufania. On potrzebuje mądrego i cierpliwego opiekuna, w zamian będzie najwierniejszym i oddanym przyjacielem. Ostatnio okazało się także, że Armin naprawdę fajnie odnajduje się w towarzystwie innych psów. Co prawda, na początku próbuje je nieco zdominować, ale jakiekolwiek niezadowolenie drugiej strony jest przez Armina w pełni akceptowalne, więc wg nas bez problemu odnalazłby się jako drugi pies w rodzinie. Miał też okazję poznać kota, na razie jest baaardzo zdesperowany na bliskie zapoznanie i nie rozumie kociego prychania, ale zupełnie brak jest agresji w jego dążeniu do poznania koteczka. W naszej ocenie, Armin odnalazł by się także w domu z kotem, ale obopólna przyjaźń będzie wymagała nieco pracy. Armin cierpi na niedoczynność tarczycy i bierze na to leki (Forthyron 2x dziennie)