Nie wiemy jak wyglądało wczesniejsze życie Kaprala, ale napewno nie było usłane różami. Mimo, że wcześniej człowiek dał mu się poznać od złej strony, Kapral kocha ludzi i jest bardzo spragniony kontaktu. W przeciwieństwie do większości naszych podopiecznych, po wejsciu do jego boksu, mimo ekscytacji, nie skacze na nas, a przy tym cieszy się całym sobą. Jego priorytetem jest kontakt z człowiekiem i mizianie. Jeszcze nie umie wygiąć się w precelek by móc równocześnie położyć głowę i dupkę na kolanach swoich wolontariuszy, ale wierzymy, że dzięki regularnym treningom osiągnie swój cel. 🤸🥨 Kapral ładnie chodzi na smyczy, nie ciągnie i upewnia się, że dalej jesteśmy na drugim końcu smyczy. Na spacerach zdarza mu się peszyć, gdy coś go zaskoczy. Wtedy oparcia szuka w swoim człowieku. Poogodny, wspierający ton sprawia, że Kapral szybk się rozluźnia i ponownie nabiera pewności siebie. Na spacerach, obok czułości, jego priorytetem jest węszenie. Podejrzewamy, że w jego żyłach płynie krew psa myśliwskiego. Porusza się z wielką gracją, a spacer spędza z nosem przy ziemi chłonąc informacje o tym kto wcześniej przechodził jego ścieżką. 👃 Szukamy domu, który pokocha Kaprala nie tylko za jego wyjątkową urodę, a też doceni jego wspaniały charakter i pokaże jak beztroskie może być psie życie.Ważne też by poświęcał czas na czułości, których Kapralowi tak brakuje w schronisku. Kapral jest zdrowym, sprawnym młodzieńcem, więc jego nowy opiekun powinien powinien zapewnić mu aktywne spacery i zabawy węchowe. Nie znamy jego stosunku do dzieci i kotów. Na inne psy reaguje zainteresowaniem, jednak nie miał jeszcze okazji na bliższe zapoznanie.