Stella to młodziutka sunia o gęstym, mięciutkim, rudym futerku z białym żabocikiem na klateczce. No i te oczy! Duże, brązowe, błyszczące, jakby kredką malowane. Prawdziwa z niej psia piękność! Gdy Stella przyjechała do schroniska, była zdezorientowana i bardzo wystraszona, na nasz widok trzęsła się jak galareta. Dodatkowo chorowała na kaszel kenelowy, co ograniczało nam możliwość poznania Stelli poza schroniskiem, dało natomiast czas, by się zaprzyjaźnić i odkryć, jakim ogromnym pieszczochem i przytulasem jest nasza podopieczna. Stella jest młodziakiem, wielu rzeczy i sytuacji jeszcze w życiu nie doświadczyła. Dodatkowo, duże, głośne schronisko, pełne psów i obcych zapachów oraz zamknięcie wywołują u niej pobudzenie. W warunkach schroniskowych nie jesteśmy w stanie zapewnić Stelli wystarczającej dawki aktywności, zarówno fizycznych, jak i psychicznych, by codziennie sunia mogła spożytkować swoją niespożytą energię, a zdecydowanie tego potrzebuje. Stella jest niesamowicie uroczą sunią, gdy nas widzi, przebiera niecierpliwie łapkami, nie mogąc się doczekać spaceru. Gdy wchodzimy do jej boksu, sunia zaczyna skakać, pląsać, wić się, wszędzie jej pełno, co na pewno nie ułatwia zakładania szelek. Na spacerze jest rozbiegana, wszystko ją interesuje, wszędzie chce być i wszystko chce sprawdzić, potrzebuje wyrzucić z siebie schroniskowy stres i nagromadzone emocje. Nie jest jeszcze mistrzem w chodzeniu na smyczy, potrzebuje minimum 10m linki, by nie ciągnąć non stop na smyczy, jest to na pewno pole do pracy w jej przypadku. Przywołana ochoczo przybiega, a raczej wbiega z impetem w człowieka, obskakując go i wijąc się w każdą stronę. Bardzo dużo w niej emocji, które nie pozwalają jej się zatrzymać, uspokoić i pomyśleć. Na wybiegu dała nam się poznać jako wesoła, młoda suczka, skora do wspólnej zabawy i mizianek, niestety gdy na wybiegu obok pojawia się pies, Stella przerywa mizianki i fiksuje się na psim sąsiedzie, szczeka i biega za nim wzdłuż siatki. Stosunek Stelli do psów możemy określić póki co jako „to skomplikowane”. Bywa, że Stella bardzo fiksuje się na psach i ciężko ją wtedy odwołać, bywa że z zainteresowaniem i spokojem obserwuje psiaki. Na pewno po adopcji powinna uczęszczać na zajęcia socjalizacyjne z innymi psiakami, gdzie nauczyłaby się poprawnej komunikacji ze swoim gatunkiem. Nie znamy stosunku Stelli do innych zwierząt towarzyszących oraz do dzieci. Dla Stelli szukamy domu aktywnego, świadomego opieki nad młodym, reaktywnym psim nastolatkiem, który wymaga codziennych długich spacerów, zabawy, nauki i wyzwań intelektualnych, chcącego pracować z psem i widzącego wartość w takiej pracy. Po adopcji Stella z pewnością będzie wymagała socjalizacji i zajęć z psiej komunikacji oraz zajęć zwiększających jej pewność siebie, by jej zachowanie nie ewoluowało w stronę agresji lękowej. Stelli nie polecamy dla ludzi zabieganych, mających mało czasu i cierpliwości, by pracować z psem, nie mających czasu na długie spacery i codzienną aktywność, do domu głośnego, w którym dużo się dzieje, w którym trudno o wypracowanie rutyny i w którym pojawiają się często goście. Opis będzie aktualizowany