Goya to drobnej budowy krótkowłosy owczarek niemiecki typu: show. Linia „show” stworzona została gównie w celu wystawowym, teoretycznie więc możemy założyć, że bardziej nada się na psa domowego niż linia „pracująca”. Mimo to należy pamiętać, że jest to wciąż owczarek niemiecki. Goya jest cudowna, fantastyczna i ma duże zacięcie do pracy. Jest w miarę zrównoważona, inteligentna, pewna siebie, oddana przewodnikowi, łagodna, bardzo czujna, odważna, energiczna i zwinna. Nie jest lękliwa. Jako że owczarek niemiecki jest rasą pasterską, stworzoną do pracy, Goya ma dużą potrzebę ruchu, zabawy i ćwiczeń umysłowych. Nie była jakoś szczególnie szkolona przez byłego właściciela – potrafi zrobić „siad”, zna komendę „zostaw”, na którą kładzie się i oddaje zdobycz. Nie potrafi aportować, a aktywność z piłką czy szarpakiem traktuje jako dobrą zabawę. Jest bardzo pojętna i widać, że nauka sprawia jej frajdę – jest wtedy bardzo skupiona, obserwuje uważnie opiekuna, stara się przewidzieć jego ruch i w sekundę jest gotowa do działania. W momencie kiedy wie, czego się dokładnie od niej oczekuje, wykonuje polecenie z większą szybkością i dokładnością. Daje się dotykać (ubrać szelki, sprawdzić zęby i zajrzeć do ucha) i nie wykazuje przy tym cech niepokoju. Niestety Goya nie potrafi chodzić na luźnej smyczy - nie porusza się chaotycznie, ale bardzo ciągnie. Wyrywa się również do psów - nie wykazuje agresji przekierowującej, jest odwoływalna, ale tyko w sytuacji wczesnej i właściwej reakcji przewodnika, który potrafi odczytać wysyłane przez nią sygnały i reaguje, jasno określając, czego od niej oczekuje, zanim sunia się „rozkręci”. Po oddaleniu się od drugiego psa, szybko się wycisza. W chwili obecnej diagnozowana jest w kierunku dysplazji. Goya jest psem potrzebującym jasno określonych zasad i pracy, wtedy będzie cudownym towarzyszem. Potrzebuje przewodnika zdecydowanego, zrównoważonego, pewnego siebie, lubiącego sport i aktywność. Najlepiej sprawdzi się u kogoś, kto będzie z nią pracował, a także pójdzie na szkolenie. Ma ogromy potencjał i zapal do ćwiczeń, jest bardzo zadowolona (jak wzorcowy owczarek niemiecki), kiedy ma konkretną pracę do wykonania, a komendy są jasne i wie, czego się od niej oczekuje. Przy osobie, która będzie chciała ją trzymać tylko jako „domowego psa do towarzystwa” może sprawiać problemy wychowawcze. Powinna być rozsądnie socjalizowana, uczona poruszania się na smyczy. Przyszły właściciel powinien być osobą cierpliwą, opanowaną i nastawioną na pracę z psem, ideałem byłoby, gdyby miał już wcześniejsze doświadczenie z rasą. Goya nie nadaje się na „pierwszego psa”, nie nadaje się do domu z dziećmi (jest silna, bywa niedelikatna, łapczywie zjada smakołyki). Osoba mało aktywna może sobie nie poradzić z jej temperamentem, Goya wymaga bowiem ruchu, odpowiedniego, konsekwentnego podejścia oraz właściwego szkolenia.