Baltazar do Schroniska trafił przepełniony lękiem. Nowe miejsce go przerażało. Bał się wszystkiego-ciemności, ludzi, hałasu, innych psów, głośnych dźwięków. Cierpliwość i spokój wolontariuszy pozwoliły Baltazarowi nieco oswoić się z nową rzeczywistością. Ostrożnie zaczął eksplorować otoczenie i coraz chętniej otwierać się na świat. Zaczął być ciekawy. Zaczął być łasy. Łasy na głaski, na towarzystwo człowieka, na smaczki. Swoich wolontariuszy wita radosnymi podskokami i tańcem po wyjściu z boksu. Zaczyna lubić spacery i korzystać z nich po psiemu, coraz odważniej eksploruje otoczenie. Baltazara zainteresowali również pobratymcy, ale na obecnym etapie nie jesteśmy w stanie stwierdzić jak to zainteresowanie się rozwinie. Nie znamy również jego stosunku do kotów. Ze smyczą radzi sobie dobrze, ale cały czas sprawdza czy na drugim końcu jest człowiek. Baltazar potrzebuje poczucia bezpieczeństwa. Potrzebuje stabilizacji i rutyny. Potrzebuje spokoju. A najbardziej potrzebuje swojego człowieka, który mądrze go poprowadzi, aby do końca wyzbył się swoich lęków. Człowieka doświadczonego, cierpliwego i kochającego. Ze względu na lękowe zachowania nie powinien zamieszkać z małymi dziećmi. Adopcja jest możliwa po minimum trzech spacerach zapoznawczych, o ile relacja z osoba zainteresowaną nie będzie budzić wątpliwości.